System Kopernika cz. 1

Tycho Brahe, który kazał sporządzić wiele przyrządów astronomicznych, większych i dokładniejszych od używanych przed nim, zebrał w przeciągu lat 30 znaczną liczbę obserwacji niebieskich.

Obserwacje te pozwoliły mu wydoskonalić teorię planet i ulepszyć teorię Księżyca, a to dzięki dwom jego odkryciom: równaniu rocznemu i wariacji. A. Sedillot utrzymuje, że Arabowie znali tę ostatnią nierówność; jednakże z artykułu pt, „Teoria Księżyca Abul-Wefy”, ogłoszonego w r. 1871 przez J. Bertranda w „Journal des Savants”, okazuje się, że jej nie używali.

Do owego czasu, perypatetycy, idąc za mniemaniem swego mistrza Arystotelesa, uważali komety za zwykłe meteory, położone pomiędzy Ziemią a Księżycem. Tycho Brahe na podstawie obserwacji nad kometą z roku 1577, założył, że zakreśla ona dokoła Słońca prawidłową krzywą i obliczył pierwsze elementy jej ruchu.

Tycho Brahe pierwszy sporządził Tablicę refrakcji astronomicznych; sądził jednak, że refrakcje występują jedynie pomiędzy poziomem a wysokością 45 stopni.